Autorzy publikacji wychodząc z założenia, że prawo wykroczeń charakteryzuje się licznymi wadliwościami i wymaga zmian, przyjmują się, że reforma prawa wykroczeń powinna być rozważana w dwóch płaszczyznach: przy uwzględnieniami realiów społeczno-politycznych i praktyki legislacyjnej.
Prezentowane w publikacji rozważania, zwłaszcza propozycje zmian w ramach aktualnego modelu prawa wykroczeń (kodeksowego i pozakodeksowego) mają znaczenie praktyczne i aplikacyjne. Zmiany takie są pilnie pożądane, a jednocześnie możliwe do przeprowadzenia już teraz poprzez nowelizację Kodeksu wykroczeń i pozakodeksowego prawa wykroczeń (np. usunięcie dysfunkcjonalności i archaizmów, dostosowanie regulacji do standardów konstytucyjnych i konwencyjnych, uspójnienie prawa wykroczeń i prawa karnego sensu stricto).
Rozdział I: Wprowadzenie do rozważań nad reformą prawa wykroczeń stanowi swoisty wstęp merytoryczny do problematyki badawczej projektu.
Rozdział II: Reforma prawa wykroczeń w opinii sędziów orzekających w sprawach o wykroczenia w I i II instancji, stanowi omówienie przeprowadzonych badań ankietowych nakierowanych na sędziów orzekających w sprawach o wykroczenia w I i II instancji, które miały służyć identyfikacji potrzeb i postulatów zmian w prawie wykroczeń w perspektywie praktycznej.
Rozdział III: Zasady odpowiedzialności w prawie wykroczeń obejmuje swym zakresem rozważania poświęcone reformowaniu tych instytucji lub regulacji, które tradycyjnie kwalifikowane są w obręb szeroko rozumianych (zasad odpowiedzialności za wykroczenie. W kolejnych rozdziałach, tj. IV i V oraz VI, pomieszczono refleksje na temat reformowania – odpowiednio – kar, środków karnych i środków oddziaływania wychowawczego.
Z kolei rozdziały VII i VIII zawierają uwagi odnoszące się do – odpowiednio – środków zabezpieczających i środków związanych z poddaniem sprawcy próbie w systemie prawa wykroczeń. Rozdział IX: Zasady wymiaru kary i środków karnych obejmuje swoim zakresem problematykę właściwą przede wszystkim dla unormowań art. 33–39 KW. Rozdział X został poświęcony zagadnieniu rejestracji ukarania za wykroczenie. Z kolei rozdział XI dotyczy przedawnienia i zatarcia ukarania, a rozdział XII przepisów wyjaśniających wyrażenia ustawowe. W ramach rozdziału XIII podjęto refleksję nad problemem dalszego utrzymywania tzw. czynów przepołowionych.
W końcu rozdział XIV to rozważania o potrzebie reformy typów wykroczeń pomieszczonych w części szczególnej Kodeksu wykroczeń, a rozdział XV to analiza poświęcona reformowaniu pozakodeksowego prawa wykroczeń.
Publikacja jest efektem realizacji projektu „Reforma prawa wykroczeń” (nr UMO-2016/23/B/HS5/03616), realizowanego w ramach konkursu OPUS 12 przez zespół dr hab. Pawła Daniluka, prof. INP PAN.
Wydanie: Warszawa 2019
Stan prawny: 13.01.2019
Wydawca: C.H. Beck
Seria: Monografie
ISBN: 978-83-8158-313-8
Ilość stron: 675
Egzemplarz jest dostępny w bibliotece INP PAN – syg. 54426