Prof. dr hab. Paweł Daniluk

Zakład Prawa Karnego
Centrum Prawa Medycznego
Profesor
email: paw87@wp.pl

Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (2002 r.), gdzie następnie był uczestnikiem studiów doktoranckich. W 2006 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, nadany uchwałą Rady Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku. Podstawą uzyskania stopnia była rozprawa doktorska „Wyłączenie bezprawności karnej zabiegów «chirurgicznej zmiany płci» u transseksualistów w polskim prawie karnym”. Od 2008 r. zatrudniony w Zakładzie Prawa Karnego Instytutu Nauk Prawnych PAN. W 2013 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, nadany uchwałą Rady Naukowej Instytutu Nauk Prawnych PAN. Osiągnięciem naukowym stanowiącym podstawę nadania stopnia była monografia „Przestępstwa podobne w polskim prawie karnym” (Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013). W 2023 r. uzyskał tytuł profesora nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne. W charakterze tzw. książki profesorskiej przedstawił monografię „Podanie wyroku do publicznej wiadomości w polskim prawie karnym sensu largo” (Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2020).

W Instytucie Nauk Prawnych PAN jest profesorem tytularnym w Zakładzie Prawa Karnego, kierownikiem Centrum Prawa Medycznego, a także kieruje studiami podyplomowymi „Prawo medyczne”.

Odbył aplikację sądową etatową, zakończoną złożeniem w 2006 r. egzaminu sędziowskiego, a następnie orzekał w jednym ze stołecznych sądów rejonowych. W latach 2009–2021 był ekspertem ds. legislacji w Biurze Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu, a od 2024 r. jest ekspertem ds. legislacji w Biurze Ekspertyz i Oceny Skutków Regulacji Kancelarii Sejmu.

Kierował i brał udział w licznych projektach badawczych. W szczególności w latach 2017–2020 był kierownikiem projektu badawczego „Reforma prawa wykroczeń”, finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki w ramach konkursu „OPUS 12”. Wyniki badań przeprowadzonych w ramach tego projektu zostały zaprezentowane w dwutomowej monografii: „Reforma prawa wykroczeń”, t. 1 (Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2019), t. 2 (Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2020). W latach 2020–2022 kierował międzynarodowym projektem badawczym „Criminal Law Protection of Patient Autonomy in Europe”, w którym uczestniczyło 27 naukowców, reprezentujących 22 kraje europejskie. Efektem tych badań była monografia „Patient Autonomy and Criminal Law: European Perspectives” (Routledge, London/New York 2023). Brał także udział w innych projektach badawczych, w tym np. jako ekspert krajowy w międzynarodowym projekcie badawczym „Promoting non-discriminatory alternatives to imprisonment across Europe”, realizowanym w latach 2021–2022 przez Institute for Legal Research of the University of Coimbra (Portugalia) wraz z Hungarian Helsinki Committee i Penal Reform International.

Jest redaktorem, autorem lub współautorem wielu publikacji (głównie z zakresu prawa karnego, prawa wykroczeń, prawa medycznego i konstytucyjnych aspektów prawa represyjnego), wypowiedzi eksperckich dla mediów, a także opinii prawnych, sporządzanych na zlecenie m.in. Sejmu RP, Ministerstwa Sprawiedliwości czy Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego. Brał czynny udział w licznych konferencjach naukowych, w tym o charakterze międzynarodowym. Pełni funkcję recenzenta wielu czasopism prawniczych oraz jest członkiem rady naukowej czasopisma „Yearbook of International & European Criminal and Procedural Law”. W 2015 r. jego monografia „Przestępstwa podobne w polskim prawie karnym” (Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013) została wyróżniona w prestiżowym konkursie „Państwa i Prawa” na najlepsze prace habilitacyjne i doktorskie z dziedziny nauk prawnych w kategorii rozpraw habilitacyjnych.


Zainteresowania badawcze: